Laten we voorop stellen dat er in onze Dojo geen plaats is voor een onderdrukkende hiërarchie van een ‘wanna be’ Sensei met een ego van hier tot …Tokio?🤣 . Dus wees gerust.
Bij ons staat de Dojo en liefde voor Budo zelf voorop. Er heerst een natuurlijke sfeer waarin kennis, ervaring, inzet en senioriteit vanzelf op respectvolle wijze gewaardeerd wordt. Als je ergens oprecht van houdt, zul je vanzelf die mensen waarderen die capabel, ervaren en deskundig zijn en er liefdevol inzitten. Opgemerkt moet worden dat deze magie niet goed werkt bij mensen die vooral verliefd zijn op zichzelf, en helaas zijn er daar genoeg van.
Hoe dan ook, de kunst waar we zo van houden, vindt zijn oorsprong in Japan en etiquette is een belangrijk onderdeel om de kunst te begrijpen, voor karaktervorming en om veilig en harmonieus samen te werken. Etiquette kunnen culturele, praktische en religieuze achtergronden hebben. Religieuze achtergronden kunnen lastig zijn, maar omdat religie en cultuur vaak samengaan, zou je deze vormen moeten bestuderen om hun betekenis en relevantie te achterhalen. De praktische omgangsvormen vertellen vaak iets over de krijgskunst zelf, kortom alles heeft een doel en een reden.
Alhoewel wijzelf voornamelijk door Japanse leraren zijn opgeleid, vinden wij het niet vanzelfsprekend dat westerlingen zich aan strikt Japanse omgangsvormen moeten houden. Anders dan Japanners zijn Nederlanders vaak minder volgzaam en bescheiden en willen graag alles uitgelegd krijgen. Maar ook in Japan hebben we geleerd dat omgangsvormen van Dojo tot Dojo kunnen verschillen. Traditionele scholen kunnen bijvoorbeeld heel anders zijn dan moderne scholen. We zijn ons terdege bewust van de keuzes die we hierin maken. We willen dat onze studenten overal naartoe kunnen gaan zonder zichzelf, de Dojo of de kunst die ze beoefenen in verlegenheid te brengen. De context van etiquette is dus erg belangrijk.
Als je voor het eerst een Dojo betreedt, kan het een beetje ongemakkelijk voelen, maar na wat uitleg zul je onze omgangsvormen al snel omarmen en als prettig, veilig en vertrouwd ervaren. We gebruiken eigenlijk zeer universele etiquette die gebruikelijk zijn om Budo goed en veilig te leren. In Nederland vind je soortgelijke etiquette bij een standaard judoclub, maar ook bij de klassieke balletstudio, bij een orkest, op een schip of in een doorsnee Franse keuken. Zelfs in onze vrije samenleving kunnen mensen niet altijd zeggen of doen wat ze willen. Het hangt van onze omgeving af. In onze Dojo verbinden we ons aan Budo en dat vraagt om een bepaalde mindset en houding.
Dus minder praten, meer doen, minder vinden, meer voelen, geef ogen en oren de kost, kom om te leren, niet om te beleren, wees het beste trainingsmaatje die je partner kan wensen … als je dat kunt, kunnen we het waarschijnlijk goed met elkaar vinden.
